koncert w szkole

fot. Marta

torture me

jeszcze śniegowe i mroźne krajobrazy

a co jeśli wszystko skończy się szybciej niż się zaczęło.

ale w razie czego i tak kiedyś znowu coś się zacznie.

to chyba nie jest jedyna możliwość, mimo że tak teraz bardzo czuję.

your voices will be heard

(deserek z alą c:)

Everything I ever lost, now has been returned
In the most beautiful sound I'd ever heard.

are we so helpless against the tide

jak nie teraz to kiedyś.

jak nie to, to coś innego.

jak nie tak, to inaczej.

wild thing

dziś czuję się bardzo dobrze, lubię chwile jak te, beztroskie

(mimo, że wiele na mnie ciąży i muszę się wziąć za naukę)

ale słucham, śpiewam, wszystko się udało, jest sobota, osiem stopni, 

i jak na razie prawie nic mnie nie obchodzi, chwilowe szczęście c;

i tak uwielbiam odsłuchiwać stare piosenki..

california

all i know

and all i need to know is there is no end to love

wake me up in july

czuję się nieswojo. bo z jednej strony jest już wieczór, a ja praktycznie nie robię nic.

poczytałam książkę, zrobiłam szybko lekcje (nie było matematyki, to główny powód)

i chyba powinnam coś zrobić ze sobą, ze swoim życiem, ze swoją przyszłością.

ale na nic więcej nie mam w tym momencie ochoty, i nie ma szans by się za coś zabrać.

z drugiej strony nieswojo, bo ostatnio jestem dziwnie spokojna. już mnie nie interesuje to,

czy wszystko się uda, czy będzie po mojej myśli. wiem, że kiedyś, za x lat coś mnie spotka.

może uda się szybciej, fajnie by było, ale jak nie, to trudno. bo ileż można czekać, to życie czeka.

i właśnie przyjmuję wszystko takim jakie jest, mam wiarę w to, że coś się wydarzy. 

nieważne kiedy, ale jestem ciekawa tego momentu.

run away

chyba naprawdę nigdy nie będzie tak jak mogłoby być,

zawsze zrobię coś, co wszystko zepsuje, albo po prostu los wie lepiej.

forest

chcę dobrze, a mi nie wychodzi

take me

chyba jestem za bardzo wylewna

with sunlight

just because i felt summer

cold night

wiedziałam, że tak będzie. ale trudno, nie chcę nikomu zawadzać.

dziś zaczynam zajęcia z matematyki, praktycznie cały dzień, jeśli wszystko się uda.

ale tak bardzo nie chcę tam iść, wolałabym zostać w moim ciepłym łóżku, pod kocem.

okropne jest to poczucie, że powinnam, bo to dobre dla mojej przyszłości. 

nie chcę tego. a i tak muszę. i tak pójdę. ale zobaczymy czy zostanę tam na tydzień.

soon enough we'll die

bo to się odbywa na tylu płaszczyznach. z drugiej strony nie potrafię się jednak do końca cieszyć.

bo za dużo dobroci, chwilowej radości oznacza, że szybko się to skończy.
może nie powinnam tak myśleć. ale już się tak nauczyłam. i zawsze kończę tak samo. więc nie nastawiam się na nic.

tea

ostatnio naprawdę wiele rzeczy się sypie. nie wiem czy kiedykolwiek będzie tak, jak byłam do tego przyzwyczajona. 

nie sądziłam, że to się kiedyś zdarzy, ale widać to naprawdę ciężki okres.

na początku naprawdę się załamałam, teraz mam poczucie, że jednak sytuacja się zmieni, wróci.

ale co jeśli nie. nie pomoże mi już wtedy zaszycie się w samej sobie, we własnym pokoju, 

odcięcie od rzeczywistości. przestałam nastawiać rano budzik. śpię ile popadnie. czas szybciej wtedy mija, 

no i nie mam naprawdę ochoty się budzić i czegokolwiek robić.

najlepiej teraz czuję się z filmem, lampkami przy łóżku i w nocy.

anytime you're afraid, it's gonna be alright

samociążek

szczęście to odbijające się światło. ciepło termofora. 

osobista muzyka na słuchawkach. wspólne żarty. fistaszki. m.in.

jeśli ktoś ma ochotę to zachęcam do głosowania na mojego bloga, 

wiem, że mam małe szanse, ale próbować można :)