it is a feeling that will never pass

no to w końcu upragniona chwila wytchnienia.
zanurzam się w świat kocy i książek.

I'm brave but I 've bravely understated I can't save you

what happened to me. i feel like created from thousands small pieces.

and none of them fits.

i'm trying to get to you, to the cold and glass and pain

spacer w nad morzem, jeden z wielu

nieustannie egzystuję w paradoksach.

po pierwsze z jednej strony zauważam, że czas biegnie bardzo szybko,

zanim się obejrzę, a zawsze mijają kolejne lata,

a za to dni i tygodnie mi się dłużą.

po drugie boje się tego, że niczego nie da się cofnąć, ani do niczego wrócić,

że nieubłaganie wszystko zmierza do przodu i coraz więcej rzeczy ucieka i nie będzie takie samo,

ale z drugiej strony przecież chcę, żeby to wszystko już przeminęło i dotarło do końca.

never on

grunt to nie przejmować się tym wszystkim i żyć spokojnie.

już to rozumiem i udaje mi się to praktykować.

jak nie podchodzimy do wszystkiego jakby to miałoby być nasze być lub nie być,

to wychodzimy na tym dużo lepiej.

teraz jest ranek i właściwie nie mam żadnych zmartwień

 a kiedyś i tak wszystko się rozwiąże.

never on the passing train

ostatnio codziennie rano słucham

a te dni ciszy które, które dzielą nas,
podpowiadają mi złe obrazy.
muszę to przespać, przeczekać,
przeczekać trzeba mi,
a jutro znowu pójdziemy nad rzekę. 

 

sometimes i wish

czasem jeszcze pozwalam sobie na małe powroty.

już teraz nie wpływają na mnie w sposób regresywny,

a tylko przywołują, że czasem zdarza się coś dobrego.

ale nie staram się o to.

od wczoraj mam trochę więcej czasu, młodych myśli i przestrzeni

we've problems

spacer z mamą po nowo odkrytym gdańskim parku,

pamiętam, że ten dzień był jednym z tych najmilszych dla mnie,

który zapamiętam jako przebłysk słońca pośród szarych raczej dni.

mam dużo na głowie, ale dzięki temu myślę jeszcze mniej o jednej czy dwóch z płaszczyzn.

i mimo, że jestem silna, to nachodzą mnie wątpliwości.

bo perspektywa i wydźwięk najbliższych tygodni kształtuje się nie nazbyt przychylnie,

jednak pamiętam, że to wszystko i tak nie jest ważne, ani na serio.

mam tylko nadzieję, że przetrwam psychicznie:p

i ostatnio uspokaja mnie i motywuje płyta, której bałam się przez pewien czas,

że nie będę w stanie jej już nigdy posłuchać. ale rzeczy istnieją niezależnie.